Ślizg na ogon
Ślizg na ogon to figura akrobacji lotniczej. Polega ona wykonaniu ostrego wznoszenia w pozycji pionowej, częściej zbliżonej do pionowej, i zależnej w która stronę statek powietrzny ma się "przewrócić", aż do momentu całkowitego wytracenia prędkości. Następnie płatowiec (samolot lub szybowiec) zaczyna ślizgać się w dół "po ogonie". Są możliwe dwa rodzaje ślizgu na ogon, tzw. przez "łeb" i przez "plecy". W pierwszym przypadku kąt wznoszenia jest zazwyczaj mniejszy niż 90°, co sprawi, że płatowiec ślizgając się "po ogonie", przewróci się przez łeb, bądź większy niż 90° -wówczas przewróci się przez plecy.
Pilot może również zdecydować jakiego rodzaju ma wykonać ślizg odpowiednio wychylając ster wysokości.
- przez łeb (to wtedy gdy podczas ześlizgu pilot ster wysokości ściągnął "na siebie")
- przez plecy (to wtedy gdy podczas ześlizgu pilot ster wysokości wypchnął "od siebie")
Ślizg na ogon kończy się przejściem płatowca w lot nurkowy z którego pilot wyprowadza do lotu poziomego sterem wysokości.
Ślizg przez "łeb" jest przyjemniejszy w wykonaniu, ponieważ działają w tym przypadku tylko przeciążenia dodatnie, natomiast stopień trudność w wykonaniu obu rodzajów ślizgów jest porównywalny.
Ślizg na ogon może wykonać przystosowany do tego samolot akrobacyjny lub szybowiec akrobacyjny. |
